Lè zyé an mwen fèmé, mwen ka songé péyi la. Mwen ka vwè bèl flanbwayan, fanmi, zanmi. Mwen ka tann son a lannuit. Mwen ka santi lodè a lanmè. Mwen ka tann son a tanbou la. Bouladjèl la. Mélodi a kréyòl la. Palé a gran moun, ri a timoun. Mwen ka vwè mè nati é pyé an mwen anvi santi sab la. Kò an mwen anvi oubliyé tout boné, manto, bòt. Péyi a lwen. I lwen dèyè loséan.
Délè mwen ka sonjé la mwen vwè jou, la mwen lévé. Mwen ka gadé la mwen ka rété jodila é bouch an mwen anvi kriyé “Mwen pa moun isi”. Kò an mwen anvi chapé, anvi kouri-najé-ritouné an péyi la. Tchè an mwen lou, tèt an mwen ka palé on ti pawòl ki ka fè mwen soufè. I ka mandé mwen si mwen ni on péyi. I ka fè mwen maké “péyi la”, an plas a “péyi an mwen”.
Délè mwen ka mandé kò mwen si a pa anba dlo péyi an mwen yé. Mwen ka sonjé sa ki pa rivé lòt koté. Sa ki mò an kal a bato la, sa yo jété an lanmè a pou dlo a valé yo. Ola yo yé? Koté yo pasé? Alé mandé sirèn si yo gadé yo ka néyé oben si yo sové yo. Lanmè a gran. Lanmè a gran tèlman, pon moun pa konèt tousa ki andidan-y. Anba lanmè s’on mistè. Pon moun pa sav ki moun ki ka rété anba dlo a.
Fanmi ki koulé é disparèt an dlo la, mwen ka sonjé zòt é mwen ka chanté dlo a ki menné zòt on koté nou péké jen konèt. Ay fanmi, ola ou yé? Es tini on plas pou mwen anba lanmè? Mwen ké toujou enmé sizé douvan lanmè pou kouté sé vag la ka chanté. Kouté, kouté byen pou tann sirèn ka chanté é mandé kò mwen si a pa fanmi an mwen ki ka chanté listwa a on pèp yo té vlé néyé. Listwa a on pèp ki paka mò.