Esser en el món foi a primeira obra publicada de Manuel de Pedrolo, no ano 1949. Celebramos os primeiros 50 posts do noso proxecto Temps Obert 11.1 co primeiro fragmento deste poemario.

Lasciate ogni speranza, voi ch’entrate!

Dante, Inferno

Every poem an epitaph. And any action
is a step to the block, to the fire, down the sea’s throat
or to an illegible stone: and that is where we start.

TS Eliot, Little Gidding

Coñecemos o xeito en que as remotas, esquivas raigañas,
son hoxe a sombra que nos cingue,
son o pranto que nos envelena
de maneira secreta e lenta…

Somos nós e o mais o amor,
o denso amor do noso soño,
nada, nada máis ca isto,
como quen desprega as ás e confía,
plenamente e en silencio,
ao mesmo tempo que vacila, se alonga e se afasta,
irrefutable.

Somos espelidos, membros carnívoros,
amarga fauna de apetencias
que se devora e mingua:
os instantes coma longos séculos sen zume
a irromper: o último delirio!

Serán en van todos os bicos, querida:
os beizos senten o delito das horas e marchan;
baldíos serán os tactos:
a carne é líquido que nos rexeita.
E o amor así, está tan espido,
que o sol se nega- e a sombra se propasa.